موانع بانکداری الکترونیکی
عدم وجود زیر ساخت های مخابراتی مناسب
عدم وجود قوانین و مقررات لازم
3-عدم وجود آموزش های کافی و تبلیغات موثر
عدم وجود فرهنگ استفاده. (حسینی، 1379)
کارت اعتباری
کارت اعتباری یک کارت پلاستیکی است که روی آن نام صاحب کارت و شماره آن به صورت برجسته وجود دارد و پشت کارت یک نوار مغناطیسی دیده می شود که درون خود برخی اطلاعات مهم مثل هویت و آدرس های دارنده کارت را ذخیره کرده است.
سیستم های مالی کامپیوتری مانند دستگاه های خود پرداز ATM از این اطلاعات هنگام احراز هویت فرد به منظور برداشت پول استفاده می کنند. یک کارت اعتباری استاندارد شامل یک عدد 16 رقمی نیز هست که حاوی اطلاعات مهمی درباره نوع کارت،بانک صادر کننده آن و اطلاعات مهمی درباره نوع کارت،بانک صارد کننده آن و اطلاعات دیگر است. این شماره برای دارنده هر کارت منحصر به فرد است. از این شماره برای شناسایی دارنده کارت هنگام انجام معاملات الکترونیکی روی اینترنت نیز استفاده می شود. (سلطانی، 1383)
تاریخچه
کارتی پلاستیکی و از نوع کارت‌های مغناطیسی و به طور معمول به ابـعاد 98/53 × 6/85 مـیلی‌متر است. مـطابق دایره‌المعارف بریتانیکا (Britanica) استفاده از کارت‌های اعتباری اولین بار در دهه 20 در امریکا مطرح شد، زمانی‌که مراکزی مانند شرکت‌های نفتی و هتل‌های زنجیره‌ای نسبت به صدور چنین کارت‌هایی برای مشتریانشان اقدام کردند، اما استفاده از این کارت‌ها به طور قابل ملاحظه‌ای پس از جنگ جهانی دوم و خروج از رکود اقتصادی گسترش یافت. اولین کارت اعتباری از نوع امروزی آن یعنی کارتی که بتوان با بهره گرفتن از آن در طیف وسیعی از فروشگاه ها و کسب و کارها پول مبادله کرد،در 1950 توسط Diners club inc. معرفی شد و هنوز هم یکی از کارت های اعتباری شناخته شده از این نوع به شمار می رود.
در 1958 نیز کارت اعتباری دیگری در همین رده توسط شرکت American Express معرفی شد که در حال حاضر یکی از معروفترین نوع کارت های اعتباری است. در این سیستم که امروزه نیز مورد استفاده است صادر کننده کارت اعتباری نزد بانک یک حساب دارند. هنگامی که کالا یا خدماتی توسط دارنده کارت (مشتری) خریداری می شود،این پول بلافاصله به حساب فروشنده (که خود نزد بانک حسابی دارد) واریز می شود. بانک نیز به نوبه خود این هزینه را به صورت ماهانه و یا در دوره های زمانی معین دیگری به حساب مشتری منظور می کند و صورت حساب برایش صادر می کند و در صورتی که به میزان کافی در حساب مشتری پول نباشد، طی مهلت معینی از مشتری می خواهد که حساب خود را تکمیل کند. مشتری می تواند مبلغ مورد نظر را یک جا و یا با اقساطی که بهره به آن تعلق می گیرد، به بانک بپردازد. اولین سیستم بانکی از این نوع در سال 1959 و از سوی Bank of America در کالفرنیا معرفی شد و Bank Americard نام داشت، این سیستم تنها در همان ایالت کار می کرد. اما بعدا” در سال 1966 در ایالت های دیگر نیز راه اندازی شد و صورت سراسری به خود گرفت. در سال 1976 این سیستم بانکی به VISA تغییر نام داد. ویزا امروزه یک کنسرسیوم بین المللی است که سیستم بانکی اغلب کشورهای دنیا در آن مشارکت دارند. در همان سال 1966 اتحادیه کارت بین بانکی یا Interbank card Association شکل گرفت و بعدا” به Master card تغییر نام داد. ویژگی مسترکارد این بود که هیچ بانک خاصی در آن نقش محوری نداشت، بلکه هر کدام از بانکهایی که به صورت محلی اقدام به صدور کارت اعتباری برای مشتریان خود می کردند مایل بودند روشی برای متصل کردن سیستم های مالی خود به یکدیگر پیدا کنند. چنین سیستمی می توانست در میان مشتریان کوچک بانک ها که مایل بودند از کارت خود برای کارهایی مثل خرید مایحتاج روزانه و یا خرید اتومبیل و مسکن استفاده کنند علاقه مندان زیادی داشته باشد. (سلطانی، 1383)
انواع کارت اعتباری
کارت های اعتباری را اساسا” می توان به دو دسته کارت های بانکی و غیر بانکی تقسیم کرد. کارت های اعتباری بانکی مثل ویزا و مسترکارت از سیستم اعتباری بانک ها استفاده می کنند. در حالی که کارت های غیر بانکی را شرکت ها و موسسات دولتی و خصوصی به مقاصد مختلفی عرضه می کنند. آمریکن اکسپرس و دینر کلاب نمونه کارت های اعتباری غیر بانکی هستند. همچنین در برخی از کشورها شرکتهای مخابرات و تلفن و یا شرکتهای توزیعکننده نفت،گاز و بنزین و نیز فروشگاه های زنجیرهای و باشگاههای تفریحی اقدام به صدور کارت اعتباری می کنند. دامنه کاربرد این کارت ها بستگی به دامنه فعالیت شرکت مربوطه و یا اهداف مالی آنها دارد. در هر صورت فعالیت تمام این موسسات صادر کننده کارت باید زیر نظر نهاد مالی رسمی آن کشور و دارای مجوز فعالیت باشد.
انواع کارت از نظر شیوه تسویه
1-کارت بدهکاری : انواع کارت های رایج درکشور: دراین نوع کارتها تراکنشها با حساب بانکی مشتری ارتباط دارند, دراین کارتها دریافت وجه یا خرید کالا و خدمات به اندازه موجودی حساب دارنده کارت می باشد.
2-کارت اعتباری : کارت اعتباری وسیله ای مناسب برای خرید مشتریان می باشد. هرکارت دارای یک سقف اعتبار می باشد. با داشتن این کارت شما می توانید تا سقف اعتبار کارت خرید نموده و بعد ازدریافت صورتحساب آن را به صورت یکجا یا به صورت اقساط ماهانه به بانک بپردازید. (ناظمی و میرابی، 1384)
انواع کارت از نظر فن آوری ساخت
1-کارتهای مغناطیسی : (انواع کارت های بانکی متداول در ایران), اطلاعات مربوط به دارنده کارت به صورت کدهای مخصوص بر نوار مغناطیسی که پشت کارت قرار دارد ضبط می شود.<b

r />2-کارت هوشمند: این کارت شامل یک تراشه (IC) جهت ذخیره سازی و پردازش اطلاعات به همراه دارد(تراشه مربوط یک قطعه فلزی شامل حافظه، پردازنده و نرم افزار مربوطه می باشد و از نظر شکل ظاهری شبیه سیم کارت تلفن همراه می باشد. ازمزایای این کارتها امکان استفاده از کارت در پایانه های فروش به صورت آفلاین و با امنیت بالا و نیز طول عمر بیشتر می باشد. (ناظمی و همکاران، 1384)
 Debit Card (کارت بدهی)
این نوع کارت، امکانی برای پرداخت وجه به جای ارائه پول نقد در بسیاری از خریدهای رایج است. بنابراین در مقایسه با کارت‌های اعتباری که شیوه‌ای برای پرداخت در آینده هستند،کارت بدهی ابزار پرداخت در لحظه خرید است و در بسیاری از سوپرمارکت‌ها،‌ فروشگاه‌ها و رستوران‌ها مورد پذیرش است. از این رو کارت بدهی شیوه مناسبی برای کنترل و مدیریت هزینه‌هاست زیرا فقط می‌توان به اندازه‌ای پول داخل حساب، خرج کرد و برخـلاف کارت‌های اعتبـاری، نـمی‌توان پرداخت‌ها را به آخر ماه و یا ماه‌های بعد موکول کرد.
البته در بسیاری از کشورها، کارت بدهی یک کارت چندمنظوره است و به طور مثال، به عنوان کارت ATM برای دریافت پول از دستگاه‌های خودپرداز نیز مورد استفاده قرار می‌گیرد. در هر حال، انواع کارت بدهی مانند کارت‌های اعتباری از ابزارهای رایج پرداخت‌های اینترنتی هستند که استفاده از آنها در سراسر دنیا از جمله ایران رو به گسترش است. (ناظمی و همکاران، 1384)
 Gift Card (کارت هدیه)
این گونه کارت‌ها مانند کارت‌های اعتباری و کارت‌های بدهی، نمونه‌ای از کارت‌های مغناطیسی هستند. کارت هدیه به صورت بی‌نام و با مبالغ معین از سوی بانک صادر می‌شود و ایده مناسبی جهت هدیه به اقوام و دوستان است.(ناظمی و همکاران، 1384)
 ATM Card (کارت خود پرداز یا عابر بانک)
ATM Card که به آن Cash Card نیز گفته می‌شود از جانب یک بانک یا موسسه مالی صادر می‌شود و فقط در دستگاه‌های خودپرداز قابل استفاده است. استفاده اصلی این کارت‌ها برای برداشت و یا به حساب گذاشتن پول، مشاهده وضعیت حساب و تراکنش‌های مالی انجام شده (معمولاً 10 تراکنش آخر) شبکه بانکی است.
بـرخلاف کارت‌هـای بدهی، کارت‌های خـودپرداز فـقط بـرای تراکنش‌های حضـوری قابل استفاده هستـند، نه خـریدهای از طریق تلفن، فاکس و یا اینترنت که نیاز به احراز هویت از طریق Personal Identification Number) PIN) دارند و این بدان معناست که کارت‌های خـودپرداز توسط فـروشـندگان کالا و اجناس مختلف، قابل پذیرش و پشتیبانی نیستند. (ناظمی و همکاران، 1384)
 Smart Card (کارت هوشمند)
کارت‌های هوشمند نسل جدید و پیشرفته‌تری از کارت‌ها هستند که در مقایسه با کارت‌های مغناطیسی، طیف استفاده وسیع‌تری دارند. کارت‌های هوشمند از دو دیدگاه قابل بـررسی و طبقه‌بندی هستند، یک دیدگاه بـر اساس ساخـتار کارت هـوشمند است و دیدگاه دیگر بر اساس نوع ارتباط کارت با دستگاه کارت‌خوان.
در دیدگاه اول کارت‌ها به دو گروه تقسیم می‌شوند:

 
 
الف- کارت‌هایی که دارای ریزپردازنده همراه با حافظه‌ای شبیه به RAM هستند که به این‌گونه کارت‌ها Microprocessor Chip Cards و یا Integrated Circuit Cards گفته می‌شود و در قیاس با کارت‌های مغناطیسی، دارای حافظه بیشتر و امنیت بالاتری هستند. از آنجا که این کارت‌ها دارای ریزپردازنده هستنـد، قادرند با بهره‌گیری از نرم‌افزارهای مختلف، داده‌های مختلفی را پردازش کنند؛ بنابراین صرفاً برای تعاملات مالی استفاده نمی‌شوند. کارت هوشمند سوخت نمونه‌ای از به کارگیری این‌گونه کارت‌های هوشمند است.
 ب- کـارت‌های حـافـظه یـا در اصـطلاح Memory Cards که قادرند تا چـند کیلوبایت داده را در تـراشه حافـظه خود نگهداری کنند و چون فاقد ریزپردازنده هستند، توانایی پـردازش داده‌ها را ندارند؛ از این رو صرفاً برای یک منظور و کاربرد خاص آن هم در شرایطی که سیستم مذکور فاقد پیچیدگی و حالات مختلف باشد، استفاده می‌شوند.کارت‌های اعتباری تلفن که با قیمت 16هزار ریال از جانب شرکت مخابرات فروخته می‌شوند و دارای20هزار ریال اعـتبار هستند، نمونه‌ای از این‌گونه کارت‌ها به شمار می‌روند. (ناظمی و همکاران، 1384)
در دیدگاه دوم، کارت‌های هوشمند از نظر تماس یا عـدم تماس با دستگاه کارت خوان به دو دسته تقسیم می‌شوند: