بوئنو[2] سرمایه فکری را بصورت مجموعه  شایستگی های اصلی متمایز دارای ماهیت نامشهود  تعریف  می کند که مزیت رقابتی را برای سازمان خلق و حفظ می کند.

فرمول ارائه شده از سوی ایشان به صورت زیر است:

سرمایه فکری = سرمایه انسانی + سرمایه سازمانی + سرمایه تکنولوژی + سرمایه ارتباطی (Ordo´n˜ez de Pablos,2003).

ناظر داراییهای نامشهود

در این رویکرد برخلاف کارت امتیازی متوازن؛  افرادبه عنوان مولدان سود و ارزش درنظر گرفته شده است و فاقد دیدگاه مالی مطرح شده در کارت امتیازی متوازن است.  درپایان باید گقت که برخی از این مدلهای اندازه گیری مستلزم گردآوری اطلاعات فراوانی است و در دسترس همگان قرار نمی گیرد و فقط بیشتر برای استفاده مدیریت مناسب ترا ست درحالی که برخی دیگر از آنها