پایان نامه خرابی معابر و جاده ها:اصطلاحات آئین نامه راهور
آئین نامه راهنمائی و رانندگی مصوب 1384 در ماده 1 :اصطلاحات مندرج در آئین نامه راهور، دستورالعمل ها و پیوست های مربوطه را بشرح ذیل تعریف نموده است :

1-     راه : عبارتست از تمامی سطح خیابان ، جاده ، کوچه و کلیه معابری که برای عبور و مرور عموم اختصاص داده میشود.

2-     جاده : راه خارج از شهر برای عبور و مرور .

3-     خیابان : راه عبور و مرور در محل سکونت و فعالیت مردم که عرض آن بیش از 6 متر باشد .

4-     کوچه : راهی در مناطق مسکونی که عرض آن حداکثر 6 متر باشد.

5-     راه عمومی : به راههایی گفته میشود که برای عبور و مرور عموم مورد استفاده قرار میگیرد.

6-     راههای محلی :راههایی هستند که در طراحی و بهره برداری از آنها نیازهای وسایل نقلیه و عابران پیاده، با اهمیّت یکسان در نظر گرفته میشود و ارتباط بین کوچه ها و خیابانهای شریانی فرعی را برقرارمی کند.

7-     راههای شریانی درجه یک : معابری هستند که در طراحی و بهره برداری از آنها به جابجایی وسایل نقلیه موتوری برتری داده میشود . این معابر ارتباط با راههای برون شهری را تأمین می نمایند . راههای شریانی درجه یک براساس نحوه کنترل دسترسی تقاطع ها به دو گروه آزاد راه و بزرگراه تقسیم میگردند که ضوابط اجرایی آنها را شورای عالی هماهنگی ترافیک شهرهای کشور تعیین می نماید.

8-     راههای شریانی درجه دو : معابری هستند که در طراحی و بهره برداری از آنها به جابجایی و دسترسی وسایل نقلیه موتوری برتری داده میشود. برای رعایت این برتری حرکت پیادگان از عرض خیابان کنترل میشود . راههای شریانی درجه دو شبکه اصلی راههای شهری را تشکیل می دهند که ضوابط اجرایی آنها را شورای عالی هماهنگی ترافیک شهرهای کشور تعیین می نماید و عبارتند از :

الف – شریانی اصلی :راهی است که ارتباط بین  خیابان های جمع  و پخش کننده و بزرگراه ها را برقرار می کند . در این معابر فاصله های بین تقاطع ها نسبت به بزرگراه ها کمتر است.

ب- شریانی فرعی : راهی است که ارتباط بین  خیابان های محلی و خیابان های شریانی اصلی را برقرار می کنند. در این خیابان ها محل عبورد برای عابر پیاده از عرض خیابان باید مشخص باشد.

9-     آزاد راه : آزادراه به راهی گفته میشود که حداقل دارای دو خط اتومبیل رو و یک شانه حداقل به عرض سه متر برای هر طرف رفت و برگشت بوده و دو طرف آن به نحوی محصور بوده ودر تمام طول آزاد راه از هم کاملاً‌مجزّا باشد و ارتباط آنها باهم تنها بوسیله راههای فرعی که از زیر یا بالای آزاد راه عبور کند تأمین شود و هیچ راه دیگری آن را قطع نکند.

10-  بزرگراه :  راهی است که حداقل دارای دو خط عبور در هر طرف بوده وترافیک دو طرف آن به وسیله موانع فیزیکی از هم جدا شده باشد و به طور معمول دارای تقاطع های غیر همسطح است . بزرگراه میتواند

تعداد معدودی تقاطع همسطح کنترل شده داشته باشد.

11-  شانه راه : بخشی از بدنه راه است که در دو طرف خط های عبوری رفت وبرگشت قرار داشته و برای توقف اضطراری وسایل نقلیه بکار می رود.

12-  جاده اصلی : راهی است که در برخورد با راه دیگر بطور معمول عریض تر است و با نصب علائم راهنمائی و رانندگی ، اصلی تلقّی میگردد.

13-  جاده فرعی : راهی که از راه اصلی منشعب شده و یا به آن می پیوندد و بطورمعمول کم عریض تر است و با نصب علایم راهنمایی و رانندگی ، فرعی تلقّی میشود.

14-  خیابان اصلی  : راهی است که در برخورد با راههای دیگر عرض سواره روی آن بیشتر است و با نصب علایم راهنمایی و رانندگی ، اصلی تلقی شده و در غیر اینصورت در سمت راست راه دیگر قرار دارد.

15-  خیابان فرعی : راهی است که در برخورد با راههای دیگر ، عرض سواره روی آن کمتر است و یا با نصب علایم راهنمایی و رانندگی ، فرعی تلقّی شده و در غیر اینصورت در سمت چپ راه دیگر قرار گرفته باشد.

16-  ترافیک : ( شد آمد ) :آمد و شد وسایل نقلیه و اشخاص وحیوانات در راهها.

17-  پیاده رو  : بخشی جدا شده ا زخیابان که در امتداد آن واقع شده و برای عبور و مرور پیادگان اختصاص یافته است.

18-  تقاطع  : محدوده ای است که در آن دو یا چند مسیر بصورت همسطح یا غیرهمسطح با یکدیگر تلاقی میکنند.

19-  پیچ  ( قوس افقی )  :انحراف مستقیم راه در سطح افق .