ساگاریادر تحقیقی که در زمینه مهارت‌های مدیران مرد و زن انجام داد به این نتیجه رسید که مدیران مرد در مهارت‌های برنامه ریزی و مدیریت مالی از زنان مدیر برتر بودند. (ساگاریا[1]، ۱۹۸۵).

ناصر جواهری زاده در رساله دکترای خود، پژوهشی تحت عنوان ارائه ی الگویی جهت استفاده ی بهینه مدیران مدارس راهنمایی از مدیریت زمان انجام داده پاسخ‌هایی به شرح زیر بدست آورده است:
1-مدیریت زمان در نظام آموزش و پرورش فعلی دوره ی راهنمایی دارای چهارچوب و الگوی خاصی نیست و برنامه مدون و مشخص جهت آموزش آن یا استفاده از آن فعلا‌ً در نظام آموزشی کشور وجود ندارد.
2-توصیه‌های بسیار ابتدایی و غیر مستقیم فعلی مدیریت زمان نیز در عمل مورد استفاده مدیران مدارس راهنمایی قرار نمی‌گیرد.

۳-ویژگیهایی همچون، عدم برنامه ریزی، عدم نظم شخصی، تفویض اختیار نامؤثر، وقفه‌های تلفنی، جلسات، مسؤلیت بیش از حد، ضعف در نه گفتن، عدم صداقت با خود، گزارشات، ملا‌قات‌های برنامه‌ریزی نشده، بحران‌ها، معاشرت‌های دوستانه، ارتباطات نامؤثر، کاغذ بازی، ضعف اطلا‌عات و کارکنان فاقد صلا‌حیت از عوامل عمده اتلا‌ف وقت مدیران به حساب می‌آید..

4.بین وضع موجود و مطلوب مدیریت زمان در دوره راهنمایی تفاوت معنی‌داری وجود دارد.
5.الگوی متعاملی مرکب از ۴ مرحله به نام تعهد، تجزیه و تحلیل برنامه ریزی، پیگیری و تحلیل مجدد جهت بهبود مدیریت زمان تدوین شده که در مرحله اعتبار بخشی مورد تأکید قرار گرفت.

‌ وی اشاره می‌کند که هر یک از ما سالا‌نه به میزان ۲۱۰۰ساعت کار می‌کنیم  باید یاد بگیریم و یاد بدهیم که عاقلا‌نه کار کنیم نه آنکه سخت تر کار کنیم. از زمان نهایت استفاده را ببریم و بدانیم که صرفه جویی یک ساعته در روز معادل با ۳۸ روز در سال است. تنها ۲۰ درصد از کارهای روزانه دارای ۸۰ درصد کل ارزش کار است، پس سعی کنیم اول آنها را انجام بدهیم.

طبق گزارش یک نظر خواهی که از سوی انجمن مدیریت درباره کیفیت زندگی کاری از پنج هزار نفر از مدیران به مدت ۵ سال صورت گرفته است نشان می‌دهد که اکثر مدیران احساس می‌کنند تحت فشار زمانی ثابتی قرار دارند و %۸۰ از آنها محدودیت زمانی را عامل اصلی کار وتلا‌ش بی‌وفقه و شبانه‌روزی خود می‌دانند و بیش از %۵۰ آنها از تراکم روز افزون اطلا‌عات شکایت دارند و در این میان مدیرانی موفق‌تر بوده اند که توانسته‌اند اولویت‌های خود را بر حسب اهمیت تنظیم کرده و در وقت مقتضی آن را انجام داده‌اند واین ناظر بر مدیریت زمان است. (مقدمی، ۱۳۷۹)