‌ها مانند اینترنت و شبکه پایه‌ای می‌باشند و جزو ضروریات به شمار می‌روند. این فن آوری‌ها و تجهیزات مرتبط در کلیه سناریوهای ارائه شده برای ایجاد مدرسه هوشمند مورد استفاده قرار می‌گیرند. زیرا در عصر ارتباطات یکی از نکات مهم دسترسی به خدمات الکترونیکی از هر نقطه و در هر زمان می‌باشد. بیش ترین تجهیزات و فن آوری‌ها در سطح تدوین، آموزش و مدیریت منابع آموزشی مورد استفاده قرار می‌گیرد و به واقع سعی گردیده تا این حوزه به طور کامل به روز و مطابق با استانداردهای جهانی طراحی گردد. (نقشه راه هوشمند سازی مدارس ایران، 1390)

2-16- مدل‌های مختلف فضاهای یادگیری
چهار مدل برای فضاهای یادگیری پیش بینی شده است که عبارت است از :
2-16-1- مدل‌های یادگیری شبکه‌ای
در این مدل، اولین مسئله تغییر در محیط یادگیری است که به صورت خاص مربوط به تغییر فعالیت‌ها و محیط کلاسی به کمک ابزارهای ارتباطی موبایل و بی سیم است . این امر باعث تغییر در محیط کلاس، به خصوص نقش معلم می‌شود. این مسئله به مدل یادگیری در کلاس‌های آینده نیز مرتبط می‌شود.
مسئله دوم تغییر در هدف آموزش است. یعنی چیستی و چرایی آموزش در قرن جدید نسبت به گذشته متفاوت است. هدف آموزش باید ورای یاد دادن کلیات دانش به یادگیرندگان باشد. آموزش باید به یادگیرندگان، اجازه تحصیل مهارت‌های صحیح فردی مدیریت انگیزه‌ها و توانایی جستجو و یکپارچه سازی اطلاعات برای حل مسائل را بدهد . ( وایت ایکر ، 1995، نقل از محمدی و نجفی ، 1387 )
2-16-2- یادگیری در کلاس‌های آینده
در این مدل،محدویت مکانی و زمانی از میان برداشته می‌شود و مفهوم کلاس توسعه پیدا می‌کند. در این کلاس‌ها از تخته سفیدهای الکترونیکی استفاده می‌شود و سطح تعامل میان یادگیرندگان و معلم بسیار بالا می‌باشد. اتصال به کلاس از طریق رایانه صورت می‌گیرد و معلم بهتر فعالیت‌های یادگیری را به صورت مشارکتی طراحی می‌کند . یادگیرندگان یک تیم را تشکیل می‌دهند و در یادگیری مشارکت می‌کنند. در این مدل یادگیری، استفاده از کتاب‌ها و مجلات الکترونیکی و وب سایت‌های مختلف مورد نیاز ضروری می کند.
2-16-3-یادگیری ساختار دانش و توانایی حل مشکل
هدف از آموزش، تبدیل دانش آموز یا بهتر بگوییم شهروند به فردی با قدرت تصمیم گیری بالا و حل کننده خلاق مشکلات است که توان انطباق یافتن با قرن 21 را داشته باشد. افزون بر این، با توجه به رقابت غیر قابل اجتناب جهانی، هر کشوری مجبور است نظام آموزشی خود را طوری تغییر دهد که تمامی شهروندانش بتوانند آموزش‌های جدید را در کل مدت حیات یاد بگیرند یا دانش قدیمی خود را روزآمد کنند. این مدل در کشورهای آسیایی نظیر تایوان، هنگ کنگ، سنگاپور اجرا شده و در نظام آموزشی آن ها اصطلاحات اساسی به وجود آورده است. در این مدل، علاوه بر آموختن مهارت‌های پایه همانند نوشتن و خواندن، توانایی حل مشکل و مهارت‌های عرضه تخصص خود در اجتماع، نیز آموزش داده می‌شود و سبب گسترش اهداف آموزشی شده است. پس به طور کلی محتوا و اهداف آموزشی دچار تحول می‌گردد. تفاوت‌های فردی و به کارگیری هوش و خلاقیت پس از آموزش کلیات دانش مورد توجه قرار می‌گیرند.
2-16-4- یادگیری مبتنی بر جامعه
آخرین مدل یادگیری، به صورت یادگیری مبتنی بر جامعه می‌باشد. همانطور که در عامل واقعی با جوامع سرو کار داریم، کاربران اینترنت، اقدام به ایجاد جوامعی نموده‌اند که دارای زبان، عادات و فرهنگ خود هستند. (والکیس ، 1999، نقل از محمدی و نجفی، 1387) برای این مسئله و ایجاد یک جامعه شبکه‌ای و وارد کردن فعالیت‌های آموزشی در آن ، لازم است که به این حالت از آموزش، یادگیری مبتنی بر جامعه اطلاق شود. (محمدی و نجفی، 1387)

 
 
2-17- نه قدم اصلی شخصی سازی یادگیری
بر اساس مطالعات انجام شده توسط منابع مختلف برروی موضوع شخصی سازی یادگیری 9 پارامتر اصلی به عنوان پارامترهای مطرح، مطالعه و برای این 9 آیتم یک چرخه عمر ایجاد گردید. مطالعه ایشان بر روی مطالعه شخصیت افراد در حین ارائه کنفرانس و نیز جلسات مدارس شروع شده بود. ایشان پس از انجام مطالعات گسترده بر روی پارامترها به این نتیجه رسیدند که ما بین پارامترهای مورد نظر روابطی به غیر از آنچه در چرخه ایجاد شده است موجود می‌باشند. و برخی از پارامترها بیش از پیش با همدیگر مرتبط هستند . (هارگریوز ، 2006)

یادگیری عمیق رهبری عمیق
تجربه عمیق پشتیبانی

نمودار 2-2 نه قدم شخصی سازی یادگیری

2-18- مفهوم یادگیری
یادگیری را می‌توان به صورت مختلفی از جمله کسب اطلاعات و تفکرات جدید، عادت‌های مختلف، مهارت‌های گوناگون و راه‌های متنوع حل مسئله و همچنین کسب رفتار و اعمال پسندیده و یا حتی ناپسند تعریف نمود. این در حالی است که هرگنهان و السون معتقدند یادگیری با وجودی که یکی از مهم‌ترین زمینه‌ها در علم روانشناسی به حساب می‌آید از مشکل ترین مفاهیم برای تعریف نیز می‌باشد اما آنچه که به عنوان معروف ترین تعریف یادگیری شناخته شده است:
یادگیری به فرایند ایجاد تغییرات نسبتاً پایدار در رفتار یا توان رفتاری که حاصل تجربه است گفته می‌شود و نمی‌توان آن را به حالت‌های موقتی بدن مانند آنچه بر اثر بیماری، خستگی یا داروها پدید می آید نسبت داد . (هرگنهان و السون، ترجمه سیف 1391، ص 60)
تعریف گانیه از یادگیری نیز بسیار شبیه تعریف فوق می‌باشد: یادگیری تغییری است که در توانایی انسان ایجاد می‌شود و برای مدتی باقی می‌ماند و نمی‌توان آن را به سادگی به فرآیندهای رشد و نمو نسبت داد. هم چنین یادگیری با آموزش تفاوت دارد. آموزش را صاحب نظران به عنوان فعالیت‌هایی تعریف کرده اند که با هدف آسان ساختن یادگیری از سوی مدرس طرح ریزی می‌شود، و بین مدرس و یک یادگیرنده به صورت کنش متقابل جریان می‌یابد.

بدین ترتیب مشخص می‌شود که یادگیری همیشه معطوف به یادگیرنده است اما آموزش وسیله رسیدن به یادگیری (هدف) است . معلم در آموزش تسهیل کننده یادگیری است ولی یادگیری فعالیتی است که فقط منوط به یادگیرنده و تمایلات و خواسته‌های او برای یادگیری می‌باشد. و یادگیری زمانی اتفاق می‌افتد که موقعیت محرک همراه با محتوای حافظه بر یاد گیرنده به گونه ای تاثیر گذارد که عملکرد او بعد از قرار گرفتن در آن موقعیت نسبت به قبل از آن تغییر یابد. این تغییر در عملکرد همان چیزی است که ما را به این استنباط که یادگیری اتفاق افتاده است، هدایت می‌کند . (گانیه، ترجمه نجفی زند 1373، ص 34)
آنچه ما را از وقوع یادگیری مطلع می‌سازد رفتار قابل مشاهده فرد است که به آن عملکرد نیز گفته می‌شود .در حقیقت مقیاس ما جهت سنجش وقوع یادگیری عملکرد فرد است.

2-19- محورهای اساسی یادگیری
یونسکو به منظور تحقق توسعه‌ی انسانی برای تعلیم و تربیت در قرن بیست و یکم چهار محور اساسی را برای یادگیری پیشنهاد می ‌دهد تا بر اساس آن پایه‌های دانش در طول زندگی اشخاص شکل بگیرد.
این چهار محور به شرح زیر است :
1-"یادگیری چگونه دانستن” که ابزارهای درک و شناخت را در اختیار می‌گذارد.