سمینار کارشناسی ارشد رشته پلیمر:
عوامل پخت زرین های اپوکسی
متن کامل سمینارمقطع کارشناسی ارشد رشته مهندسی پلیمر گرایش صنایع پلیمر
عوامل پخت زرین های اپوکسی
در ادامه مطلب می توانید صفحات ابتدایی این پایان نامه را بخوانید
و در صورت نیاز به متن کامل آن می توانید از لینک پرداخت و دانلود آنی برای خرید این پایان نامه اقدام نمائید.
 

دانشگاه آزاد اسلامی
واحد تهران جنوب
دانشکده تحصیلات تکمیلی
سمینار برای دریافت درجه کارشناسی ارشد“M.Sc” مهندسی پلیمر گرایش صنایع پلیمر
عنوان:
عوامل پخت زرین های اپوکسی
برای رعایت حریم خصوصی اسامی استاد راهنما،استاد مشاور و نگارنده درج نمی شود
تکه هایی از متن به عنوان نمونه :
(ممکن است هنگام انتقال از فایل اصلی به داخل سایت بعضی متون به هم بریزد یا بعضی نمادها و اشکال درج نشود ولی در فایل دانلودی همه چیز مرتب و کامل است)

چکیده:

رزین های اپوکسی یکی از مهمترین مواد پلیمری اند که در صنایع مختلفی مانند صنایع کامپوزیت، پوشش دهی سطح، چسب ها، صنایع هوافضا، اتومبیل سازی، صنایع شیمیایی و الکتریکی و بسیاری از صنایع دیگر کاربرد دارند. از آنجایی که معمولا این رزین ها به تنهایی کاربرد ندارند این مواد را با عوامل ایجاد کننده اتصالات عرضی به یک شبکه گرماسخت تبدیل می کنند این عمل فرایند پخت نامیده می شود و با استفاده افزایش مقادیر معینی از عامل پخت و ایجاد شرایط فرایند بسته به نوع عامل پخت کننده و سایر شرایط فرایند مانند دما و غیره انجام می شود. عوامل پخت رزین اپوکسی از تنوع زیادی برخوردارند و به هنگام پخت رفتارهای متفاوتی دارند بنابراین شناخت دقیق از عوامل پخت رزین های اپوکسی و مکانیزم پخت و خواص محصولات ایجاد شده از آن ها به هنگام استفاده از این رزین ها در صنایع مختلف حائز اهمیت است. در این سمینار ابتدا پس از مقدمه ای کوتاه در مورد پیشینه استفاده از رزین های اپوکسی؛ در فصل 1 به معرفی رزین های اپوکسی بر پایه بیس فنل A پرداخته شده است. در فصل 2 انواع مختلف عوامل پخت اپوکسی معرفی و در مورد خواص هر یک توضیح داده شده است. همچنین در فصل 3 در مورد انواع دیگر رزین های اپوکسی مطالبی آورده شده است. در فصل 4 افزودنی های مهم مانند رقیق کننده ها و انعطاف دهنده های رزین اپوکسی و در پایان در مورد کاربردهای مختلف این ماده پلیمری بحث شده است. 

مقدمه:

رزین ها ی اپوکسی گروهی از مواد پلیمری با قابلیت شبکه ای شدن هستند که در اغلب مواقع از طریق وجود گروه اکسیران در ساختار رزین شناخته می شوند. این گروه های فعال می تواند با انواع مختلفی از عوامل پخت واکنش دهند. گروه اکسیران ممکن است در میان ساختار مولکول قرار داشته باشد اما در اکثر مواقع در انتهای آن قرار دارد. چنین واکنش هایی اجازه گسترش یا شبکه ای شدن زنجیره را بدون حذف یک

کوچک مولکول مانند آب فراهم می کنند. به عبارت دیگر واکنش آن ها از طریق نوعی از واکنش های پلیمریزاسیون بازآرایی صورت می گیرد. به همین خاطر این مواد آبرفتگی پایینی را به هنگام پخت نسبت به سایر مواد گرماسخت از خود نشان می دهند. بدیهی است که رزین های اپوکسی دارای تنوع بالایی هستند. قسمت فاقد گروه اپوکسی در زنجیره می تواند از ترکیبات آلیفاتیک یا سیکلوآلیفاتیک یا هیدروکربن های با درصد بالای آروماتیک بوده یا حتی می تواند ترکیبی غیر هیدرو کربنی یا قطبی باشد. همچنین این قسمت می تواند یک گروه غیر اشباع باشد. این وسعت و تنوع؛ در مورد عوامل شبکه ای کننده مورد استفاده در رزین های اپوکسی نیز وجود دارد که باعث تولید محصولات شبکه ای مختلف می شود. در عمل از محصول واکنش اپی کلروهیدرین و بیس فنل A در بخش تجاری برای تولید رزین های اپوکسی استفاده می شود که حدود 80-90% سهم کل بازار را در بر می گیرد. رزین های اپوکسی بیش از 40 سال است که به صورت تجاری در دسترس اند و در کاربردهای بسیار متنوعی در سراسر جهان مورد استفاده قرار می گیرند. 

تعداد صفحه :67
قیمت : شش هزار تومان

***